Laatste ontwikkelingen binnen het netwerk
Spelenderwijs leren van de natuur
De ware aard van jezelf zijn
Podcast
Wijs Vooruit
Parrhesia
Lex Hupe in gesprek met co-creators van CPO-Nederland
Een gesprek met Imke Valkenhoff over zijnsbeleving, zingeving en onderwijs, zij is visionair en haalde uit allerlei bronnen inspiratie voor een alomvattende visie met een diepgaande achtergrond gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en beproefde kennis, een onderwijsvorm die veel meer aansluit bij de natuurlijke ontwikkelingsprocessen van de mens en daarmee het kind.
Imke Valkenhoff zette in de c-tijd een P2Pnetwerk op van ondersteuning en uitwisseling voor startende B3-scholen. Een gesprek over nieuwe vormen van start-ups verbinden, falende systemen, de kracht van keuzes maken, de noodzaak van verbinden, elkaar opzoeken en uitwisselen, en het feit dat wij mensen eigen verantwoordelijkheid dienen op te pakken.
De onlosmakelijke band tussen ouders en kinderen is een doorn in het oog van de vanuit overheden georganiseerde machtssystemen. We voelen deze tegenstelling juist vandaag de dag heel sterk.
Hoe ontdoen we “het” kind van alle denkbeelden en ladingen die het in de samenleving heeft gekregen? Kunnen we wel onafhankelijk van oude denkpatronen open staan tegenover kinderen? We denken dat we, als we de samenleving opnieuw willen uitvinden, het kind centraal moeten stellen. Wat houdt dat dan in?
Een omvattende praktische toolkit van organisatorische werkvormen en technieken die ons verder helpen naar ‘De Nieuwe Samenleving’. Deze beproefde verbindende en socialiserende technieken, verbeteren onze communicatieve vaardigheden en zijn stimulerend voor het wij-gevoel en de noodzakelijke verbindende groepsprocessen. Zowel op kleinere schaal – gezin, community, ecogemeenschap – als op grotere schaal: de samenleving als geheel.
Nico Miedema heeft tien jaar gestopt om een leuker, inspirerender en veel meer bij het leven zelf aansluitend curriculum te maken. Nico’s visie sluit veel meer aan bij de belevingswereld van kinderen, en het werkt ook aanstekelijk. Een boeiend gesprek over hoe onderwijs op een geheel nieuwe manier kinderen kan stimuleren en begeleiden bij hun ontwikkeling.
Hoe krijgen we het vlammetje bij de mensen in onderwijsland aan? Het kan anders, over ontvankelijkheid, en een andere kijk op onderwijs aanbieden en te laten wortel schieten.
Er breekt een nieuwtijdperk aan, die van de empancipatie van het kind. Hoe komen we dichter bij het “echte” kind? Zijn we als volwassenen in staat de kinderwereld te benaderen en ons voor die rijkdom open te stellen? Zonder ons als volwassenen aan het kind op te dringen? Kunnen kinderen ons iets leren?
Eigenlijk is het heel raar, maar het antwoord is gewoon heel duidelijk ‘Nee, we luisteren niet naar kinderen’. We voeden ze op, en we sturen ze naar school. Tezamen zou dat een soort ideale ‘staats’ burger moeten opleveren die zich corform de verwachtingen van de zgn. samenleving meedraait.
Maar…… willen we dat nou eigenlijk wel? Het klinkt als dressuur, zoals je met een paard doet dat in de arena zijn kunstjes moet doen. Krijgen we zo authentieke, zelfbewuste, voor zichzelf denkende volwassenen?
Een pleidooi voor de ontwikkeling van vrije zelfexpressie, als voorwaarde voor meningsvormgeving – die weer voorwaarde is voor meningsuiting. Een kind is een volledig wezen, gelijkwaardig aan “ons” volwassenen. De mens is een wezen in ontwikkeling. En voortdurend op zoek, om vanuit verwondering de wereld – en daarmee zichzelf – te begrijpen.